افغانستان

در نهاد ما تب و تاب از دل است

خاک را بیداری و خواب از دل است

تن ز مرگ دل دگرگون می شود

در مساماتش عرق خون می شود

از فساد دل بدن هیچ است هیچ

دیده بر دل بندو جز بر دل مپیچ

آسیا یک پیکر آب و گل است

ملت افغان در این پیکر دل است

از خروش او خروش آسیا

در خموش او خموش آسیا

تا دل آزاد است آزاد است تن

ور نه کاهی در ره باد است تن

همچو تن پابند آئین است دل

مرده از کین زنده از دین است دل